پسماندهای شهرک روی زنجان هنوز دارای حدود ۸ درصد فلزات سنگین هستند/ بهترین زمینهای کشاورزی آلوده شدند/ امکان انتقال آلودگی به استانهای همجوار
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در مورد دپوی ۵ میلیون تن پسماند روی در ۶ کیلیومتری زنجان گفت: پسماندهای شهرک روی زنجان هنوز دارای حدود ۸ درصد فلزات سنگین هستند.
احمد گلچین در گفت‌وگو با خبرنگار موج رسا; با بیان اینکه اگر انتقال پسماندهای شهرک تخصصی روی به صورت علمی و صحیح صورت نگیرد دوباره سبب توزیع این مواد خطرناک در محیط زیست می‌شود، اظهار کرد: ممکن است مقداری از این پسماندها توسط ماشین انتقال دهنده و یا باد در محیط پخش شود، بنابراین اگر می‌خواهند این پسماندها را جابه‌جا کنند در درجه نخست باید اقدامات لازم انجام شود تا این مواد به صورت روباز جابه‌جا نشود.
وی افزود: این پسماندها باید به محلی انتقال یابد که سبب آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی نشود، یعنی جایی که انتخاب می‌شود باید طوری باشد که نفوذی صورت نگیرد و به شهر نیز نزدیک نباشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان با اظهار نگرانی از دپوی پسماندها در نزدیکی شهر گفت: متاسفانه هرجای شهر که می‌رویم پسماندهایی را به صورت تپه مشاهده می‌کنیم که این پسماندها با باد و باران جابه‌جا می‌شود و می‌تواند محیط را آلوده کند.
وی با تاکید بر اینکه هرگونه جابه‌جایی باید با دستورالعمل محیط زیست باشد، خاطرنشان کرد: مکانی که برای انتقال پسماندهای روی انتخاب می‌شود باید سیل‌گیر نبوده، دور از شهر باشد، زمین آن کاربری زراعی نداشته باشد، دور پسماندها محصور شود و به منابع آب نیز نزدیک نباشد.
گلچین با بیان اینکه اگر پسماندهای روی با باد و آب جابه‌جا شود زمینهای کشاورزی برای سالهای طولانی آلوده خواهند ماند، اظهار کرد: متاسفانه اکنون تمامی مکانهایی که این پسماندها در آن دپو شده‌اند بهترین زمینهای کشاورزی هستند.
وی اضافه کرد: این پسماندها با یک سیلاب بهاره ، بارندگی شدید در زمستان و وزش باد می‌توانند جابه‌جا می‌شوند که در این صورت بیشتر مناطق را آلوده می‌کنند و حتی ممکن است با باد به استان زنجان نیز محدود نشود و حتی حاشیه‌های استانهای همجوار را آلوده کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان با بیان اینکه ممکن است جایه‌جایی پسماندهای روی دوباره یک آلودگی جدیدی را در یک مکان دیگر ایجاد کند، ابراز کرد: با جابه‌جایی پسماندهای روی ما توزیع آلودگی را شاهد خواهیم بود.
وی در مورد بازیافت پسماندهای روی نیز گفت: اگر عمل بازیافت بر روی این پسماندها انجام شود، دوباره مواد به جا مانده مقدار قابل ملاحظه‌ای فلزات سنگین خواهد داشت، بنابراین چون تکنیک‌های قبل کارا نبوده هنوز حدود ۸ درصد فلزات سنگنین در پسماندهای دپو شده وجود دارد.
گلچین با اشاره به اینکه گویا صاحبان واحدهای تولیدی روی با شیوه‌های جدید قصد استفاده از این ضایعات را دارند، بیان کرد: با این شیوه‌ها غلظت فلزات سنگین به حدود ۲ درصد می‌رسد که باز در همین ضایعات به جا مانده از بازیافت غلظت سنگین است و در صورت دپو شدن در یک مکان نامناسب خطراتی برای محیط زیست خواهد داشت.
وی تصریح کرد: باید مکانی برای انتقال این پسماندها پیش‌بینی شود که این حجم عظیم کنسانتره‌های معدنی برای محیط زیست خطرات زیادی نداشته باشد، انتقال، جابه‌جایی و نگهداری این پسماندها نیاز به تکنیک‌ها و مطالعاتی دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان اظهار داشت: برای این پسماندها باید از لحاظ هیدرولوژی و زمین‌شناسی بررسی‌هایی انجام شود و بعد اجازه انتقال و نگهداری در یک مکان دیگر داده شود.
وی خاطرنشان کرد: راهکار علمی این است که در درجه اول مطالعات زمین‌شناسی و هیدرولوژی صورت گیرد و حتی به نظر من باید تمام این موادی که قرار است دفع شود در گودالهایی باشد که ته این گودالها طوری ساخته شود که نفوذی صورت نگیرد و سطح آن نیز پوشانده شده و لایه خاک سالم روی آن ریخته شود و آن محل نیز تبدیل به پارک یا فضای سبز شود.
گلچین با تاکید بر اینکه نباید این پسماندها به همین شکل موجود در محل دیگر دپو شود، گفت: این شیوه به هیچ وجه قابل قوبل نیست و باید طبق آن چیزی که گفتم روی پسماندها پوشانده شود و ته آن نیز بتن آرمه یا قیرگونی شود تا شیرآبه‌های پسماندها نتوانند به آبهای زیرزمینی آسیب برسانند.
وی با بیان اینکه زمینهایی در استان زنجان وجود دارند که کاربری زراعی ندارند، اضافه کرد: مکان جدید نباید طوری باشد که آب این پسماندها را به رودخانه‌ها و مسیرهایی ببرد که همه جا را آلوده کند یعنی باید فکر همه چیز را بکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان اظهار کرد: راهکار دیگری نیز در این خصوص وجود دارد، یعنی در معادنی که برداشت شده و گودالهایی ایجاد شده است و دیگر برداشتی انجام نمی‌شود با این مواد آن گودالها را پر کنند.
//س
انتهای خبر/